Jarenlang heb ik geluisterd terwijl klanten me vertelden over hun uitdagingen om te worden gediagnosticeerd, alleen om hun hoop te vernietigen wanneer ze vastzaten in het doolhof van ADHD-medicatie. Wat is het ADHD-medicatiedoolhof? Het is die verwarde cyclus om ADHD-medicijnen opnieuw te laten vullen. Voorschriften die niet worden doorgegeven aan lokale apotheken of faxen die verloren gaan door online mailingsystemen voor medicijnen. Verdachte blikken van apothekers bij het ophalen van medicijnen. Weigering door verzekeringsmaatschappijen om te betalen voor voorgeschreven medicijnen. De talloze doodlopende wegen, terugtrekkende bewegingen, wendingen van het krijgen van een schriftelijk recept door het proces en het laten vullen. Het doolhof voor ADHD-medicatie is een frustrerend web waar zoveel mensen met ADHD vastlopen dat ze niet weten welke kant ze op moeten en helaas opgeven en nooit de kans krijgen om de mogelijke voordelen van ADHD-medicatie te ervaren.
In theorie zou het invullen van medicatievoorschriften gemakkelijk moeten zijn. In werkelijkheid gaat het zelden soepel. Laat me je vertellen over mijn eigen recente ervaring met het proberen om mijn medicijnen gevuld te krijgen. Ik weet dat velen van jullie zich zullen verhouden.
Ik belde om een afspraak te maken en een maand later kwam ik binnen om naar mijn arts te gaan, die me na 25 minuten wachten en een afspraak van 10 minuten mijn medicijnen voorschreef. Toen ik de kliniek verliet, kreeg ik te horen dat er een kortetermijnrecept van 14 dagen naar mijn plaatselijke apotheek zou worden gebeld en dat er een e-mail / fax naar Express Scripts zou worden gestuurd, mijn postorderapotheek. Okidoki.
Niet zo slecht. Behalve (u zag dit aankomen, nietwaar?) Is een plan slechts zo goed als de uitvoering ervan.
De volgende dag belde mijn lokale apotheek-autoresponder (leuke functie trouwens) om me te laten weten dat mijn tijdelijke medicijnen voor de korte termijn klaar waren om opgehaald te worden. Ik was aangenaam opgelucht en enigszins verrast dat het zo ongecompliceerd was geweest. Makkelijk peazy, dacht ik. Ik zal ze ophalen op weg naar het vliegveld en voor de zekerheid 15 minuten extra toestaan.
Zie je waar dit heen gaat, toch?
Ik kwam ruimschoots bij de apotheek aan, in een poging vertrouwen te hebben in het systeem … nadat ze hadden bevestigd dat mijn recept klaar was om opgehaald te worden, toch? Ik wachtte geduldig in de rij voor de twee mensen voor mij om hun recepten op te halen en een apotheek te laten consulteren … do dee do … geen zorgen, genoeg tijd.
Mijn beurt. Ik stapte op, gaf de apotheker mijn naam en ze draaiden zich om om mijn recept te pakken. De apotheker legde twee tassen op het aanrecht, belde me op … mijn kosten waren minder dan $ 10 dollar … Yay! Woo Hoo … vrolijke dans. Ik schold mezelf zelfs uit omdat ik betwijfelde of alles zou lukken.
En dan…
Wacht even. Ik had drie recepten. ‘Hallo meneer Apotheekman, ik zou vandaag drie medicijnen moeten hebben … er zijn er maar twee.’
Op dit punt had ik nog steeds hoop … ik wilde vertrouwen op dit “vul een pillensysteem” en toen hoorde ik die noodlottige woorden … “De dokter heeft drie medicijnen opnieuw besteld, maar de XYZase wordt pas gedekt door uw verzekering tot de eerste van volgende maand. “
